//Dear colleagues,
Members of MSSA have published over 60 articles in domestic and predominantly in international scientific journals. Less than 10 of them are in impact factor journals. With this we are giving small contribution to world scientific map. We will continued to work hard on promoting Macedonian autism special education and rehabilitation and medical aspects as well.
President of MSSA
//Почитувани колешки и колеги,
Во своето 20 годишно постоење членовите на МНЗА имаат учествувано на стотина меѓународни конференции, конгреси, семинари и симпозиуми со што ја оправдуваат својата цел на научно здружение. Со тоа придонесуваат да се чуе гласот на македонската научна мисла во светски рамки. Тие учества биле не само во балаканските земји, туку и во Велика Британија, Белгија, Холандија, Луксембург, Русија, Австрија, Ирска, Полска, Унгарија, Италија, Кипар, Шпанија и многу други држави.
Претседател на МНЗА
//Почитувани колешки и колеги,
Во своето дејствување МНЗА си има зададено мноштво на цели и задачи. Дел од нив речиси секојдневно се реализираат од неуморните членови. Предлагам да ги разгледаме преку илустрацијата најзначајните од нив.
Претседател на МНЗА
//Почитувани колешки и колеги,
Во својата 20 годишна историја МНЗА беше организатор и соорганизатор на 5 стручно научни трибини и тоа не само за аутистичниот спектар, туку и за Даун синдромот. Илустрацијата кажува доста за нашите активности.
Претседател на МНЗА
//Почитувани колешки и колеги,
Денес ви ја преставуваме следната презентерка на вториот вебинар што ќе се одржи на 14.05.2020 во 12:00 часот преку платформата Zoom, а тоа е техничката секретарка на МНЗА, Весна Филиповска.
Весна Филиповска е специјален едукатор и рехабилитатор, редовно вработен во основно училиште ООУ Владо Тасевски-Скопје, како стручен соработник.
Студиите ги завршува на Институтот за специјална едукација и рехабилитација, на Филозофски факултет при Универзитетот Св.Кирил и Методиј-Скопје во 2012 година. Во период од 2012год. до 2013 година работи како општински специјален едукатор во Општина Карпош, а од 2014 година е вработена во редовно основно училиште. Од 2018 година назначена е за секретар во Македонското научно здружение за аутизам, а со тоа активно вклучена во работа со деца и младинци со аутистичен спектар на нарушувања (АСН).
Континуирано учествува на конференции, семинари и вебинари наменети за унапредување на методи и техники за работа со деца со АСН, а има следено и обуки за Функционална АБА (едукација за основен пристап) и Комуникација преку систем на размена на слики- (РЕСЅ).
Во моментот активно партиципира како обучувач за професионалци и родители во спроведување на АСП проектот– Програма за социјални вештини и позитивно родителство за деца и семејства со аутизам.
ИО на МНЗА
////Почитувани колешки и колеги,
Имаме чест да ве поканиме на вториот вебинар што ќе се одржи во четврток на 14 мај со почеток во 12:00 часот во рамките на серијата вебинари што ќе ги одржат членовите на Македонското научно здружение за аутизам. Вебинарите се во рамките на пректот: „Социјални вештини и позитивно родителство кај деца со АСН“, финансиски подржан од УНИЦЕФ МК и Амбасадата на Велика Британија во Македонија. “Вториот вебинар е со наслов: „Визуелна поддршка, социјална интеракција, комуникација и предизвикувачко однесување кај деца со АСН“, а ќе го реализира специјалниот едукатор и рехабилитатор Весна Филиповска, инаку секретар на МНЗА. Модератор ќе биде Александра Карагирова.
Вебинарот е наменет за родители, специјални едукатори и рехабилитатори, психолози, наставници, студенти и сите кои се заинтересирани за оваа област.
Повелете регистрирајте се на следниот линк.
ИО на МНЗА
////
Невродиверзитетот се однесува на диверзитетот кај хуманата популација во однос на човековиот мозок и ум – бесконечната варијација во невро-когнитивното функционирање кај нашиот вид. Невродиверзитетот е поврзан со познатиот концепт на биодиверзитет, и двата се начини на размислување со почит кон нашата планета и нашите заедници. Поимот невродиверзитет е компатибилен со заложбите за граѓански права на малцинствата за достоинство и прифаќање, наспроти патологизирање. На пример, парадигмата на невродиверзитетот е филозофската основа на оние луѓе кои работат на развивање стратегии за инклузивно образование.
Многу аутистични лица, особено оние кои немаат интелектуална попреченост и имаат развиен говор, што им овозможува да се само-застапуваат, ја имаат усвоено рамката на невродиверзитет, создавајќи го терминот „невротипичен“ за да се опише мнозинството и доживувајќи го аутизмот како пример за разноликост во збирот на сите можни различни мозоци, од кои никој не е „нормален“ и сите се едноставно различни.
Тие аргументираат дека во социјалната средина некои од нивните разлики може да се манифестираат како попреченост, додека во прилагодени средини, попреченоста може да се минимизира, дозволувајќи им на другите разлики да се развиваат како таленти. Перспективата на невродиверзитетот нѐ потсетува дека попреченоста, па дури и нарушувањето може да се должи на вклопувањето личност-средина. „Ние сме слатководни риби во солена вода. Ставете нè во свежа вода и функционираме добро. Ставете нè во солена вода и се бориме да преживееме“ – велат лицата со аутизам.
Сепак, во однос на концептот за невродиверзитет постои поделеност во аутистичната заедница. Постојат и такви кои, прифаќајќи некои аспекти на концептот за невродиверзитет, тврдат дека тешките предизвици со кои се соочуваат многу луѓе со аутизам се вклопуваат подобро во покласичниот медицински модел. Многумина од нив се родители на деца или лица со аутизам, кои во било која околина, се исправени пред сериозна борба. Кои речиси да немаат говор, покажуваат тешкотии во учењето, страдаат од гастроинтестинални проблеми или епилепсија, изгледаат како да се во болка без очигледна причина или се агресивни кон себе или други.
Многумина од оние кои го усвојуваат медицинскиот модел на аутизам повикуваат на превенција и лекување на сериозните нарушувања поврзани со аутизмот. Спротивно на тоа, оние кои го поддржуваат невродиверзитетот ги третираат ваквите наративи како егзистенцијална закана за аутистичните луѓе, не поинаква од евгениката.
И покрај ова, овие гледишта меѓусебно не се исклучуваат. Тие можат да се интегрираат преку признавање на хетерогеноста во аутистичната популација. Еден извор на хетерогеноста се говорот и интелигенцијата. Некои луѓе со аутизам немаат функционален говор и имаат сериозен застој во развојот (и едното и другото би се сметале за нарушувања), други имаат поблаги тешкотии во учењето, додека други пак имаат просечни или одлични јазични вештини и просечен или висок коефициент на интелигенција. Невродиверзитетот е факт на природата. Значи, нема никаква смисла да се негира невродиверзитетот, исто како и биодиверзитетот. Но, со внимателен увид во хетерогеноста кај аутизмот, можеме да видиме како понекогаш моделот на невродиверзитет се вклопува многу добро, а понекогаш медицинскиот модел е подобро објаснување.
Она што е привлечно за моделот на невродиверзитет е тоа што не патологизира, не се фокусира непропорционално на тешкотиите на личноста, туку напротив зазема поизбалансирана перспектива, за да даде еднакво внимание на силните страни на личноста. Покрај тоа, овој модел ја препознава генетската или некој друг вид на биолошка варијација како неодвоива од човечкиот идентитет и чувството за себе, на која треба да и се даде еднаква важност како и било друга различност, како што е полот. Но, за да ja опфатиме широчината на аутистичниот спектар, треба да направиме простор и за медицинскиот модел.
Прочитајте повеќе за невродиверзитетот:
Scientific American, The Concept of Neurodiversity Is Dividing the Autism Community
Neurocosmopolitanism, Throw Away the Master’s Tools: Liberating Ourselves from the Pathology Paradigm
//
