Деветти вебинар: Активности за социјален и комуникациски развој

Linkedin   
Whatsapp   

Почитувани колешки и колеги, драги родители

Се доближивме до крајот на нашите девет вебинари и 2 месеци дружење со вас. Искрено сакаме да ве поканиме на девттиот вебинар што ќе се одржи овој пат во вторник на 30 јуни со почеток во 12:00. Додека другите организации ви наплатуваат семинари, конференции и вебинари ние членовите на Македонското научно здружение за аутизам не го чиниме тоа. Овие вебинари се дел од пректот: „Социјални вештини и позитивно родителство кај деца со АСН“, финансиски подржан од УНИЦЕФ МК и Амбасадата на Велика Британија во Македонија. Девттиот и последен вебинар е со наслов: „Активности за социјален и комуникациски развој“, а ќе го реализира Весна Филиповска, секретар на МНЗА. Модератор ќе биде м-р Ивана Василевска Петровска, потпретседател на МНЗА.

Вебинарот е наменет за специјални едукатори и рехабилитатори, психолози, наставници, студенти, родители и сите кои се заинтересирани за оваа област.

Доколку сакате да учествувате повелете регистрирајте се на следниот ЛИНК. Втората опција е да го следите преку официјалниот Јутјуб канал на Macedonian Scientific Society for Autism.

ИО на МНЗА

Осми вебинар: Пристапи, стратегии и поддршка во социјалната интервенција за деца со состојби од аутистичниот спектар

Linkedin   
Whatsapp   

Почитувани колешки и колеги, драги родители

Со особена чест сакаме да ве поканиме на осмиот вебинар што ќе се одржи во четврток на 25 јуни со почеток во 12:00 часот во рамките на серијата вебинари што веќе подолго време ги одржуват членовите на Македонското научно здружение за аутизам. Вебинарите се дел од пректот: „Социјални вештини и позитивно родителство кај деца со АСН“, финансиски подржан од УНИЦЕФ МК и Амбасадата на Велика Британија во Македонија. Осмиот вебинар е со наслов: „Пристапи, стратегии и поддршка во социјалната интервенција за деца со состојби од аутистичниот спектар“, а ќе го реализира м-р Ивана Василевска Петровска, потпретседател на МНЗА. Модератор ќе биде Александра Карагирова, член на МНЗА.

Вебинарот е наменет за специјални едукатори и рехабилитатори, психолози, наставници, студенти, родители и сите кои се заинтересирани за оваа област.

Доколку сакате да учествувате повелете регистрирајте се на следниот ЛИНК. Втората опција е да го следите преку официјалнит Јутјуб канал на Macedonian Scientific Society for Autism.

ИО на МНЗА

Истражување на МНЗА за добри практики на индивидуално насочено планирање кај аутизам

Linkedin   
Whatsapp   

Почитувани колешки и колеги, драги родители на деца со АСН,

Сакам да ве информирам дека МНЗА започна со ново истражување под наслов: „Истражување за добри практики на индивидуално насочено планирање користени од страна на помошниците на лицата со аутизам“ во рамките на Еразмус плус проектот скратено наречен Аутизам ПЦП, во кој ние членовите на МНЗА учествуваме заедно со партнери од Грција, Бугарија, Италија, Романија и Кипар.

Оваа анкета има за цел да собере важни податоци за алатките или методологијата што ги користите како помошници на лицата со аутистичен спектар на нарушување. Ние сметаме на Вашето практично искуство и знаење што сте го стекнале во текот на годините, со цел да ги модифицираме алатките што ги развиваме за подобро да ги покриеме потребите на индивидуалците со аутистичен спектар.

Оваа анкета нема да Ви одземе премногу време бидејќи ние знаеме дека Вашето време е бесценето, како што и за нас се од непроценливо значење Вашите повратни одговори за развојот на овој проект.

Ве замолувам да одвоите 6 минути од вашето приватно или службено време и да ја пополните анкетата. Особенео ова важи за родителите за кои што алатките кои ги развиваме можат многу да им помогнат во развојот на нивните деца при одредени транзиции во текот на животниот век. Анкетата е во Гугл Формулар и не заборавајте на крај да го стиснете копчето Submit.

Однпред ви благодариме на вашата соработливост.

Со почит,

Претседател на МНЗА

Седми вебинар: Процена и планирање на интервенција кај аутизмот

Linkedin   
Whatsapp   

Почитувани колешки и колеги, драги родители

Имаме чест да ве поканиме на седмиот вебинар што ќе се одржи во четврток на 18 јуни со почеток во 12:00 часот во рамките на серијата вебинари што веќе ги одржуват членовите на Македонското научно здружение за аутизам. Вебинарите се дел од пректот: „Социјални вештини и позитивно родителство кај деца со АСН“, финансиски подржан од УНИЦЕФ МК и Амбасадата на Велика Британија во Македонија. Седмиот вебинар е со наслов: „Процена и планирање на интервенција кај аутизмот“, а ќе го реализира м-р Ивана Василевска Петровска, потпретседател на МНЗА. Модератор ќе биде м-р Фики Гаспар, член на ИО на МНЗА.

Вебинарот е наменет за специјални едукатори и рехабилитатори, психолози, наставници, студенти, родители и сите кои се заинтересирани за оваа област.

Повелете регистрирајте се на следниот ЛИНК.

ИО на МНЗА

 

Сензорни разлики кај децата со аутизам

Linkedin   
Whatsapp   

Сензорното искуство на светот кај децата со аутизам може да има големо влијание врз нивниот живот. „Родителите, згрижувачите и наставниците треба да бидат свесни дека проблемите со сензорната обработка можат да бидат еден од најголемите предизвици што луѓето ги доживуваат со спектарот”. – (Насон, Б., 2014).

Лицето со аутизам може да доживее тешкотии во толкување и организирање влез од она што го гледа, вкусува, допира, слуша и мириса. Сензорните сфаќања можат да станат застрашувачки или дури и болни и можат да доведат до голема вознемиреност.

„Гледајте се себеси смирено и опуштено. Одеднаш, стерео експлодира во ушите и некој ве удира по раката… За некој со проблеми со сензорна обработка, таквата аудитивна хиперсензитивност може да се појави во бучна училница или ходник. Ваквата преосетливост на допир може да се појави со рутинско џогирање во училишниот ходник или случајно допирање од врсници. Со други зборови, секојдневниот живот станува преголем”. – (Ченг, М., 2005).

Поради сензорни чувствителности, некој со аутизам може да:

  • прикаже невообичаено однесување со сензорно барање, како што се: шмркање предмети или намерно зјапање во движечки предмети.
  • прикаже невообичаени однесувања на сензорско избегнување, вклучително и избегнување на секојдневните звуци и текстури, како фен за коса, ознаки за облека, правосмукалки и песок.
  • прикаже само-стимулативни однесувања на пр. тапкање се кај слепоочницата, мафтање со рацете, скокање со прстите.
  • биде толку интензивно ангажиран со омилена сензација или активност што не може да открие опасност.

Седумте сетила

Покрај вообичаено признатите „5 сетила” (вкус, допир, слух, вид и мирис), лицето со аутизам може да реагира на две дополнителни сетила: вестибуларните и проприоцептивните сетила. Овие сетила влијаат врз рамнотежата, моторните вештини и свеста на телото.

Хипер или хипо?

Многу луѓе со аутизам имаат тешкотии во обработката на секојдневните сензорни информации. Тие можат да бидат хипер чувствителни (премногу реактивни) или хипо-чувствителни (недоволно реактивни) на сензорниот влез или да доживеат фрагментирани или искривени сфаќања.

Одговорите на едно лице на сензорни искуства може да варираат од еден до друг ден. Неколку денови тој или таа може да бараат одредени сетилни искуства, но во други денови тој или таа може активно да го избегне истото искуство.

„Светли светла, пладневно сонце, рефлектирани светла, сијалички, флуоресцентни светла; секоја се чинеше дека ми ги гледаше очите. Заедно, острите звуци и светлите светла беа повеќе од доволно за да ги преоптоварам сетилата “. – Лијан Холидеј Вили.

Интервенции за помош при сензорни тешкотии при обработка

Измената на околината е најпристапна интервенција за тешкотии во сензорното процесирање. Ова вклучува проценка на карактеристиките на сензорна обработка на детето со разгледување на нивните реакции на секојдневните искуства и модифицирање на аспектите на овие искуства за да се спротивстават на нивните хипер или хипо сензибилитети. На пример, дете кое е презаситено од врева и гужва во средниот училишен ходник меѓу часовите, може да се охрабри да носи худи-топка и да слуша музика на MP3 плеер за време на транзицијата меѓу часовите за да ја усмери неговата визуелна и аудитивна стимулација. Повеќе идеи за модификација на животната средина за деца со тешкотии во процесирањето на сензорот во училиште и дома, се достапни на нарушувањето на сензорната обработка.

Што е „стимулирање” ?

Сите луѓе се вклучуваат во однесувања за да помогнат во регулирањето на нивната сензорна околина. Кога се одразуваат овие однесувања, тие стануваат познати како „стимулирање”. Количината и видот на стимулирање на индивидуа со аутизам многу варира од личност до личност. На пример, некои лица со аутизам може да имаат благо стимулирање, додека други поминуваат многу време на стимулирање. Повеќето форми на стимулирање се повторливи или невообичаени движења на телото или звуци. Стимулирањето може да вклучува:

  • маниризми на рацете и прстите, како чукање со прстите и мафтање со рацете
  • мрдање на телото напред и назад додека седи или стои
  • држење на телото – држење на рацете или прстите под агол или навалување на грбот додека седи
  • визуелна стимулација – гледање на нешто странично, гледање на вртење на предмети или треперење на прстите или предмети близу очите
  • повторливо однесување како отворање и затворање на врати или прекинувачи што трепкаат
  • објекти за џвакање
  • слушање на истата песна или бучава одново и одново.

„Кога скокам, се чини дека чувствата ми одат нагоре кон небото. Навистина, мојата желба да бидам проголтан од небото е доволна за да се развесели моето срце. Кога скокам, можам да ги почувствувам деловите на моето тело навистина добро, исто така и моите врзани нозе и рацете што ми плескаат – и тоа ме прави да се чувствувам така, толку добро “. – Наоки Хигашида.

Ако некое лице со аутизам е хиперсензитивно, стимулирањето може да се смири. Може да им помогне да се фокусираат, а со тоа да го намалат сензорното преоптоварување. Во случај на луѓе кои доживуваат хипо – чувствителност, стимулирањето може да ја зголеми стимулацијата и да им помогне подобро да се фокусираат на нивната околина или на активноста што им е на располагање.

„Моето сослушување е како да имате засилувач на звук поставено на максимална гласност. Ушите ми се како микрофон што крева и засилува звук. Имам два избора: 1) да ги вклучам ушите и да се збогатам со звук или 2) да ги затворам ушите […] Не можам да ја модулирам стимулацијата што доаѓа. Открив дека можам да исклучам болни звуци со вклучување во ритмичко стереотипно аутистично однесување “. – Темпл Грандин.

Дополнителни информации за стимулирање може да се најдат преку веб-статијата за Подигање на детска мрежа, „Нарушување и спектар на аутизам“. Како што е забележано во овој веб-напис, стимулирањето не е нужно лошо, сè додека тоа не му штети на вашето дете. Некои само-повредливи стимулирачи – на пример, силно гризење со рака – може да произлезат од голема вознемиреност. Ако сте загрижени за стимулативно однесување на вашето дете, се препорачува да разговарате со лекарот на вашето дете. Општ лекар може да ве упати кај педијатар или професионален терапевт (ОТ) за сензорна проценка.

Опсесивна радост кај аутизмот

Linkedin   
Whatsapp   

Аутистичен сум. Можам да зборувам; зборував со себеси долго време пред да почнам да зборувам со другите. Мојот сензорен систем е хаос, моето сфаќање за јазикот не е најдобро, и ми треба повеќе време за да ги процесирам социјалните ситуации. Сè уште не можам да живеам сам или да управувам успешно со факултет или врски. Можам да објаснам, да се пожалам и да посакам да ги нема многу работи за мене и за мојот аутизам: моите проблеми да ги пронајдам вистинските зборови да кажам што навистина мислам, моето социјално функционирање заостанува , моите гумени изрази на лицето, мојата анксиозност, дисфункции на сетилниот систем, тенденција на мозок да се заглавам во режим на физичко самоуништување и land me in the ER. Можам да се пожалам од тоа да се биде социјализиран и едуциран како аутистичен и како аутсајдер, од недостаток на поддршка и разбирање и од постојаната потреба за едуцирање.

Едно од поважните работи за аутизмот е дека многу работи можат да те направат несреќен додека едвај влијаат на другите. Многу работи се потешки.

Но некои работи? Некои работи се многу полесни. Понекогаш да се биде аутистичен значи дека можеш да бидеш неверојатно среќен. И можеш да мафташ. Треба да истрајувате. Ги имаш најдобрите опсесии. Моите се: судоки и ,,Glee” (ТВ серија). Не се срамам.

Сега, ти можеби не разбираш. Бидејќи ,,опсесијата”, па дури и ,,упорноста” имаат специфичен речник и колоквијално значење кои секој ги користи и разбира коишто не се ни приближно блиску до описот на мојата поврзаност со она со што сум опсесивен. Тоа не е дека јас само седам во мојата соба, и срцето ми чука брзо, и сè што мислам е Glee, и сакам да читам за неа, да зборувам за неа, да не заспијам затоа што ќе ми одземе време од неа, и дека тоа е мојот живот во последните неколку години. Не е дека си играм судоку во мислите, и дека зборувам за можни броеви или Glee во сите разговори, вклучувајќи ги и оние во кои се бара сензорна пауза со цел ученикот да престане да вриска или да ги фрла предметите (Не е само асоцијација и притисок од срам, бидејќи кога и да се возбуди аутистичното лице за нешто, ќе има луѓе кои ќе се срамат и ќе го малтретираат.

Не е тоа. Тоа се сите работи кои би ги разбрале и процесирале невротипичните. Ова е повеќе. Не е ништо препознаето во ,,нормалното”.

Искуството е многу богато. Тоа е текстурирано, живо и слоевито. Вклучува радост. Машина од прегратки за мојот мозок. Го забрзува моето срце и ја развлекува мојата уста во насмевка на секои неколку минути. Чувствувам дека блескам. Секој дел од мене е потполно ангажиран и исполнет од опсесијата. Работите се јасни. Убаво е. Совршено е.

Мафтам кога ќе помислам на Glee или кога ќе завршам судоку. Правам смешни кратки звуци. Се вртам. Се смеам. Среќен сум. Да се биде аутистичен, за мене, значи многу различни нешта, но едно од најдобрите е што можам да бидам толку среќен, толку заробен во нешта кои другите не ги разбираат и толку обземен од сопствената радост, што не само што не е важно дека другите не го прават, туку и станува заразно.

Ова е дел од аутизмот што не можам да го објаснам. Ова е дел кој не би сакал да го изгубам.

Постои во милион форми. Момче кое шета само, мафта, потпевнува и се смее. ,,Интерес” или опсесија која е ,,соодветна на годините”- или можеби некоја не е. Удирање со прстите пред очи, монолог, ехолалична фраза. Дали аутистичните лица би требало да се срамат од сите овие нешта или да престанат да ги прават? Тоа е како ја искажуваме нашата радост. Ако би можел да се сменам три работи за тоа како светот го гледа аутизмот, тоа ќе бидат овие.  Светот да види дека ние чувствуваме радост – понекогаш толку интензивна и приватна и сеопфатна што опфаќа сè што може да чувствува светот. Светот да престане да нè казнува за нашата радост, да престане да ги граба прстите што удираат и да ги елиминира интересите кои не се ,,соодветни на годините”, да престане да се срами и да нè уверува дека не сме биле, и не можеме да бидеме среќни. И дека нашата радост се вреднува, гледајќи ја како потребна и убава страна од нашата попреченост.

Тоа е за опсесивната радост кај аутизмот. Па претпоставувам, ако се обидувам да објаснам што значи опсесијата (и, по потреба, опсесивна радост) за мене како аутистично лице, ќе се навратам на една стара слика од мал професор застанувајќи го секој случаен минувач и предавајќи му половина час. Премногу често, оваа средба се гледаше преку застрашените очи на несаканата заробена публика. Би сакал да ве поканам да погледнете преку очите на професорот, кој не е толку исплашен да ви го пренесе знаењето на вас додека е отворен за поплава од радост, кои тие не ја содржат.

А и зошто би сакале да содржите нешто како тоа?

Извор: https://juststimming.wordpress.com/2011/04/05/the-obsessive-joy-of-autism/

Говорот кај аутизмот

Linkedin   
Whatsapp   

Скоро половина од децата со аутизам кои зборуваат малку или без никакви зборови имаат когнитивни вештини што ги надминуваат нивните вербални способности, според најголемата студија на таканаречените „минимално вербални” деца со аутизам. Наодите ја доведуваат во прашање распространетата претпоставка дека децата со аутизам кои имаат тешкотии со говорот, исто така, имаат мала интелигенција.

„Она што мислам дека е навистина интересно е дека кај децата кои имаат многу ограничени нивоа на јазик, има поголема когнитивна варијабилност отколку што очекувате”, вели водечкиот истражувач Ванеса Бал, доцент за психијатрија на Универзитетот во Калифорнија, Сан Франциско.

Студијата, објавена на 30 јули во списанието за детска психологија и психијатрија, исто така, открива дека бројот на деца со аутизам класифицирани како минимално вербални зависи од тестот што се користи за идентификација на овие деца.

„Можеби е лесно да се стават овие деца во категорија затоа што тие не зборуваат, но овој документ се покажува како не толку точен”, вели Изабел Солиерес, вонреден професор по психологија на Универзитетот Квебек во Монтреал, која не беше вклучена во студијата. „Во зависност од тестот што ќе го одберете, ќе добиете многу различни одговори”.

Бал и нејзините колеги анализирале податоци за јазични вештини на 1470 деца на возраст од 6 до 17 години од Simons Simplex Collection (SSC), регистар за аутизам финансиран од фондацијата Симонс, родителска организација Спектар. Преку ССЦ, истражувачите имаа пристап до резултати од пет стандардизирани тестови кои го проценуваат јазикот.

Тешко дефинирање:

Два од овие тестови – Распоредот за дијагностичко набљудување на аутизмот (АДОС) и Ревидираното дијагностичко интервју за аутизам – ги класифицираат децата како минимално вербални, доколку користат само еден збор или едноставни фрази, како што се „сакате сок”.

Другите три теста користат различни критериуми. Еден ги класифицира децата како минимално вербални, ако се потпираат првенствено на гестови и единечни зборови за комуникација. Друг ги става децата во таа категорија ако воопшто не користат фрази или реченици. Третиот користи речник од 25 или помалку зборови како репер.

Од целата ССЦ група, 18% биле минимално вербални според барем еден тест. АДОС обележа скоро 93% од овие минимално вербални деца. Спротивно на тоа, тестот наречен Винделандова Скала на адаптивното однесување опфаќа само 26%.

Истражувачите откриле само делумно преклопување кај децата чии тестови се идентификувани како минимално вербални: 41% од минимално вербалните деца постигнале како такви на три или повеќе тестови и 23% ги исполнувале критериумите на два теста. Останатите 36% се квалификуваа како минимално вербални на само еден тест.

Несогласувањата претставуваат предизвик за истражувачите кои ги проучуваат  минимално вербалните деца со аутизам, вели Кони Касари, професор по човечки развој и психологија на Универзитетот во Калифорнија, Лос Анџелес, кој не бил вклучен во студијата. „Ние се бориме со тоа како да дефинираме кои се минимално вербални деца”, вели тој.

Интелектуална поделеност:

Непостојаноста помеѓу мерките им отежнува на истражувачите да ги споредат резултатите од една студија со друга, вели Бал.

Но, ниеден тест не може да ги опфати сите минимално вербални деца со аутизам. „Постои огромна варијабилност кај оваа популација и нема дефиниција да го опфати целиот спектар на деца”, вели Хелен Тагер – Флусберг, директор на Центарот за истражување на аутизмот од Универзитетот во Бостон, која не беше вклучена во работата.

Бал и нејзините колеги исто така испитувале резултати од тестови кои содржат само некои прашања што бараат јазик. Користејќи ги овие резултати, истражувачите ги споредиле вербалните когнитивни вештини на децата, како што е нивната способност да именуваат предмети, со нивната изведба на невербални задачи, како што се цртежите на линиите за копирање.

Откриле дека без оглед на методот што се користи за класифицирање на децата како минимално вербални, 43 до 52 % од минимално вербалните деца имаат значително повисоки невербални резултати од вербалната интелигенција. Спротивно на тоа, обично децата во развој имаат тенденција да постигнат слични оценки на вербалните и невербалните делови на тестовите за интелигенција, вели Бал.

Наодите сугерираат дека тешкотиите во јазикот не произлегуваат од когнитивни проблеми кај деца со аутизам. „Мислам дека треба да бараме некаде на друго место”, вели Солиерес. Некои деца може да имаат проблеми со развивање јазик затоа што имаат тешкотии да имитираат други или да поместуваат делови од устата или лицето, на пример.

Минимално вербалните деца со аутизам кои имаат релативно силни когнитивни вештини можат да имаат корист од третмани различни од оние кои имаат помала когнитивна способност, вели Бал. „Обидот да ги разделиме клинички е важен”, вели таа.

 

Шести вебинар: Развојни аспекти на социјалните вештини и предизвици кај аутизмот

Linkedin   
Whatsapp   

Почитувани колешки и колеги, драги родители

Имаме чест да ве поканиме на шестиот вебинар што ќе се одржи во четврток на 11 јуни со почеток во 12:00 часот во рамките на серијата вебинари што веќе ги одржуват членовите на Македонското научно здружение за аутизам. Вебинарите се дел од пректот: „Социјални вештини и позитивно родителство кај деца со АСН“, финансиски подржан од УНИЦЕФ МК и Амбасадата на Велика Британија во Македонија. Шестиот вебинар е со наслов: „Развојни аспекти на социјалните вештини и предизвици кај аутизмот“, а ќе го реализира м-р Ивана Василевска Петровска, потпретседател на МНЗА. Модератор ќе биде Весна Филиповска, секретар на МНЗА.

Вебинарот е наменет за специјални едукатори и рехабилитатори, психолози, наставници, студенти, родители и сите кои се заинтересирани за оваа област.

Повелете регистрирајте се на следниот ЛИНК.

ИО на МНЗА

Effect of Stress on Neuroimmune Processes

Linkedin   
Whatsapp   

Abstract

Purpose: Psychological stress worsens many diseases, especially those with inflammatory components, such as atopic dermatitis (AD) and autism spectrum disorder (ASD), conditions that are significantly correlated in large epidemiologic studies. However, how stress contributes to these conditions is still poorly understood. This narrative review of the relevant literature advances the premise that stress affects inflammatory processes in AD and ASD via stimulation of mast cells (MCs).

Methods: MEDLINE was searched between 1980 and 2019 using the terms allergies, atopic dermatitis, autism spectrum disorder, brain, corticotropin-releasing hormone, inflammation, hypothalamic-pituitary-adrenal axis, mast cells, neuropeptides, stress, neurotensin, and substance P.

Findings: Exposure to psychological stress is associated with onset and/or exacerbation of AD and ASD. This association could be attributable to activation of MCs, which are ubiquitous in the body, including the brain, and could contribute to inflammation.

Implications: Understanding and addressing the connection between stress and MCs is important in clarifying the pathogenesis and developing effective treatments for diseases that worsen with stress and involve inflammation, such as AD and ASD.

Keywords: Atopic dermatitis; Autism spectrum disorder; Corticotropin-releasing hormone; Inflammation; Mast cells; Stress.

Source: PubMed

Претставување на презентерите на вебинарите – Фики Гаспар

Linkedin   
Whatsapp   

Почитувани колешки и колеги,

Денес ви го претставуваме следниот презентер на петтиот вебинар што ќе се одржи на 04.06.2020 во 12:00 часот преку платформата Zoom, а тоа е членот на ИО на МНЗА, м-р Фики Гаспар.

Фики Гаспар е лидер и одговорно лице на тимот со кој што раководи. Брзо приспособлив на повеќе активности, со способност за многубројна калкулација на разни исходи во одредена акција и личност со високо ниво на перцепција на активностите. Високо образование завршува во 2016 година на Универзитетот “Св.Кирил и Методиј” во Скопје и се здобива со титулата Дипломиран психолог. Во 2019 година Фики Гаспар магистрира на Универзитетот “Св.Кирил и Методиј” и се здобива со титулата магистер педагошки психолог.

          Во периодот од 2016 до 2017 година, Гаспар посетува Неурофидбек тренинг и станува неурофидбек терапевт. Во 2017 година станува соработник во “Св.Кирил и Методиј” – Центар за посебни потреби, а истата година е и предавач во Косово. Во периодот од 2018 до 2019 година, Фики е дел од Едукацијата за Клиничка невропсихологија со невропсихолошка дијагностика, во организација на “Когниција” – Центар за невропсихологија, психотерапија и психологија. Тој во 2018 година се зачленува  во Македонското научно здружение за аутизам, каде што во 2019 година станува и член на извршниот одбор. Во 2019 година учествува и во Инклузивна Училница Ерасмус +, а покрај тоа е и член во ПСИХЕСКО – Зружение на студенти по психологија. Своите вештини и искуства ги надоградува постојано посетувајќи бројни обуки и конференции.

          Фики Гаспар моментно е управител на “Гаспар”- Центар за психофизичко здравје, неурофидбек терапевт и директор на Фондација “Митра Толупова” која работи на подобрување на психофизичкото здравје, афирмирање и инклузија во сите сфери на општественото живеење на лицата со попреченост, како и организирање и спроведување на едукативни настани, работилници и проекти.